Przy okazji jubieluszu uczelni i 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości nie sposób nie wspomnieć o ciekawej historii kampusu, w którym mieści się obecny Uniwersytet Kazimierza Wielkiego.

W granice odrodzonej Polski Bydgoszcz wróciła 20 stycznia 1920, wtedy to miało miejsce oficjalne przekazanie władzy pierwszemu prezydentowi miasta Janowi Maciaszkowi.
Miasto zostało wyzwolone po 148 latach zaborów. Po I wojnie światowej Bydgoszcz uległa bardzo szybkiej repolonizacji. Organizowano szkolnictwo na terenie kraju. W Bydgoszczy oprócz polskich szkół musiała powstać także szkoła dla Niemców.

Budynek główny uczelni był zbudowany pod koniec lat 30. XX wieku. Funkcjonował jako Albrecht Dürer Schule, była to ośmioletnia szkoła średnia o profilu matematyczno-przyrodniczym, z osobnymi klasami dla dziewcząt i chłopców.

Budynek od zawsze wzbudzał sporo emocji, jedna z miejskich legend mówi, że miał mieć kształt swastyki…ale to oczywiście nieprawda.

Przy wejściu na ścianie wypisany był „motywacyjny” wiersz Hansa Friedricha Bluncka (pisarza żyjącego w latach 1888-1961), którego znaczenie można przetłumaczyć następująco: Każdy jest kowalem swojego losu i każdego obowiązuje zasada pozostania wiernym samemu sobie.

Das Schicksal ruht in dir, Du sollst es entfalten;
Gott will dich selbst und hier, Dein ist das Gestalten.
Gesetz ist nimmer das gleiche, Ist jedesmal neu.
In seinem unendlichen Reiche gilt ein nur: Bleib dir treu!
Balladen und Gedichte 1937

Od momentu powstania obiekt pełnił funkcję budynku szkolnego. Później mieściło się tu m.in. Liceum Pedagogiczne i Studium Nauczycielskie, a w 1969 powstała Wyższa Szkoła Nauczycielska, dzięki której po latach przekształceń mógł powstać Uniwersytet Kazimierza Wielkiego.

W tekście wykorzystano zdjęcia ze stron: fotopolska.eu oraz zbiorów Andrzeja Obiały.