25 kwietnia 2018 r. po raz kolejny obchodziliśmy Święto Uczelni. Najważniejszym momentem uroczystości było nadanie tytułu Doktora Honoris Causa prof. dr hab. Michałowi Głowińskiemu, wybitnemu filologowi, historykowi literatury polskiej i teoretykowi literatury. Doktor honorowy wygłosił wykład: Kilka słów o strukturalizmie.
Michał Głowiński urodził się 4 listopada 1934 roku w Pruszkowie. W czasie okupacji hitlerowskiej przebywał w getcie, początkowo w Pruszkowie, a następnie w Warszawie. Po ucieczce z getta (w styczniu 1943 roku) ukrywał się wraz z matką pod Skierniewicami, potem trafił do klasztoru sióstr felicjanek (w Otwocku), do domu zakonnego w Czersku pod Górą Kalwarią i przytułku dla sierot w Warszawie. Stamtąd przeniesiony został do sierocińca prowadzonego przez siostry zakonne w Turkowicach koło Hrubieszowa. W 1945 roku powrócił do Pruszkowa, gdzie ukończył Gimnazjum i Liceum im. Henryka Sienkiewicza. W latach 1951-1955 studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W trakcie studiów (w 1954 roku) zadebiutował w „Życiu Literackim” jako krytyk literacki. Działalność krytycznoliteracką kontynuował także po zakończeniu studiów. W latach 1955-1958 pracował naukowo pod kierunkiem prof. Kazimierza Budzyka w Katedrze Teorii Literatury Uniwersytetu Warszawskiego.
W 1958 roku związał się z Instytutem Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (IBL PAN), gdzie został najpierw asystentem i gdzie (w 1961 roku) uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych, przedkładając pracę Poetyka Tuwima a polska tradycja literacka, przygotowaną pod kierunkiem profesora Kazimierza Budzyka. Od 1962 roku był adiunktem w Pracowni Dziejów Form Artystycznych w Literaturze Polskiej (późniejszej Pracowni Poetyki Historycznej). W 1967 roku otrzymał stopień doktora habilitowanego za pracę Cykl studiów z historii i teorii polskiej powieści, zaś dwa lata później powierzono mu stanowisko docenta. W 1969 roku wszedł do komitetu redakcyjnego najważniejszego polskiego periodyku poświęconego historii literatury „Pamiętnika Literackiego” i został redaktorem działu przekładów. Przez dwadzieścia lat (1971-1991) kierował Pracownią Poetyki Historycznej IBL PAN, a od 1972 roku przewodniczył komitetowi redakcyjnemu serii „Rozprawy Literackie”. Od 1973 roku uczestniczył w pracach Komitetu Głównego Olimpiady Literatury i Języka Polskiego przy IBL PAN. W roku akademickim 1973-1974 wykładał na uniwersytecie w Amsterdamie, zaś po powrocie do Polski prowadził seminaria na Studium Doktoranckim IBL PAN. W 1976 roku został profesorem, a od 1977 roku należał do rady redakcyjnej pisma „Literary Studies in Poland”.
W latach 1977-1981 był członkiem działającego nieoficjalnie Towarzystwa Kursów Naukowych. Od 1978 roku jest członkiem Komitetu Nauk o Literaturze PAN. Od 1981 roku wchodzi w skład Rady Naukowej IBL PAN, a w 1990 roku został jej przewodniczącym. Od 1988 roku współpracował z wydawnictwami drugoobiegowymi, publikując pod pseudonimami. W 1991 roku został członkiem korespondentem PAU w Krakowie, zaś trzy lata później – członkiem korespondentem PAN, a następnie członkiem rzeczywistym. W tym samym roku podjął się funkcji zastępcy redaktora naczelnego „Pamiętnika Literackiego”.
W 1986 roku dostał nagrodę Fundacji Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku, a w 1992 roku został laureatem nagrody im. Jana Strzeleckiego, przyznanej przez Polski PEN Club. W 2000 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego, a następnie został doktorem honoris causa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza (2001) oraz Uniwersytetu Opolskiego (2003). W 2002 roku został uhonorowany nagrodą im. Kazimierza Wyki za działalność krytycznoliteracką, a w 2004 roku Fundacja Alfreda Toeflera w Hamburgu przyznała mu nagrodę im. Johanna Gottfrieda Herdera za całość dorobku naukowego. W 2007 roku otrzymał odznaczenie „Zasłużony Kulturze - Gloria Artis”, a w 2013 r. - „Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski”. W 2008 roku był laureatem Nagrody Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego. W 2015 roku odebrał Nagrodę im. Jana Długosza za najlepszą publikację z zakresu humanistyki ogłoszoną w 2014 roku. W 2016 roku został laureatem Łódzkiej Nagrody Literackiej im. Juliana Tuwima.
