5 grudnia 2016 roku na Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy miała miejsce uroczystość nadania tytułu Doktora Honoris Causa prof. dr. hab. Bogusławowi Śliwerskiemu. Ceremonia odbyła się podczas uroczystego posiedzenia Senatu UKW w Sali Koncertowej UKW w gmachu Copernicanum przy ul. Mikołaja Kopernika 1 w Bydgoszczy.
Bogusław Śliwerski - pedagog, profesor zwyczajny Wydziału Nauk o Wychowaniu Uniwersytetu Łódzkiego i profesor wizytujący Wydziału Nauk Pedagogicznych Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie; profesor honorowy Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie oraz Uniwersytetu Śląskiego, przewodniczący Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN, ekspert Polskiej Komisji Akredytacyjnej, ekspert Narodowego Centrum Nauki, przewodniczący Sekcji I Nauk Humanistycznych i Społecznych Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów. Jest członkiem zwyczajnym Łódzkiego Towarzystwa Naukowego. Wypromował 14 doktorów nauk społecznych w dyscyplinie pedagogika. Kierował 9 projektami badawczymi w konkursach (KBN, MNiSW i NCN) oraz uczestniczył łącznie w 14 międzynarodowych (Czechy, Norwegia, Słowacja) i ogólnokrajowych zespołach badawczych. W 2016 r. został laureatem Nagrody Naukowej Prezesa Rady Ministrów w dziedzinie nauk społecznych. Jest redaktorem czterech tomów i współredaktorem (z prof. Zbigniewem Kwiecińskim) dwóch tomów podręczników akademickich Pedagogika oraz współredaktorem z ks. prof. ChAT Bogusławem Milerskim Leksykonu PWN. Pedagogika. Jako autor, współautor, tłumacz i redaktor wydał 65 monografii naukowych oraz ponad 800 artykułów naukowych i popularnonaukowych w recenzowanych czasopismach i monografiach zwartych. Ostatnio opublikował: Harcerstwo źródłem pedagogicznej pasji (Kraków 2016); Edukacja (w)polityce. Polityka (w)edukacji (Kraków 2015); Diagnoza uspołecznienia szkolnictwa publicznego III RP w gorsecie centralizmu (Kraków 2013); Szkoła na wirażu zmian politycznych. Bez cenzury (Kraków 2012), Pedagogika ogólna. Podstawowe prawidłowości (Kraków 2012). Jest założycielem i redaktorem naczelnym kwartalnika Studia z Teorii Wychowania, członkiem rad naukowych wielu czasopism pedagogicznych w kraju i poza granicami. Służył ponad 30 lat w ZHP (harcmistrz), a w oświacie współtworzył eksperyment pedagogiczny w Łodzi i animował z śp. żoną Wiesławą ruch nauczycieli klas autorskich w kraju i poza granicami (Szwajcaria, Słowacja).
